miércoles, 8 de diciembre de 2021

Loli hasta las raíces de Ara

 

Loli es una amiga, colaboradora y clienta que me regala mucho más que fotos de árboles besados. También es de las del cada vez más amplio grupo de personas cercanas que cuando ven árboles se acuerdan de mí. Ahora llega el turno de publicar las de este impresionante viaje familiar, ruta inspirada en la fascinación musical por Ara Malikian, que desde hace un tiempito comparto con otro enfoque. Fue intenso buscar la información que me había pasado aquellos días, con destinos un tanto impronunciables. Decidí que nada más natural que sus propias palabras en galego comentando su aventura por tierras armenias, para que la mezcla cultural sea más rica todavía. GRACIAS.

 

" Mándoche un bico melocotonero donde Dilijan (7 de septiembre de 2017) desde Goris, cerca das fronteiras de Naborno, Karabaj e Irán. Invitámoste a comer mazás para celebralo teu cumple... ¿A que non adiviñas o que pon no letreiro? Foi velo y pensar en ti: Un agasallo de cumple. Fíxate nos detalles: televisor, ventilador, macrocaracol. "Prohibido maltratar árboles del territorio".

Esto está na "Ciudad de las cuevas" Khndzoresk, pobo escavado en toba volcánica onde vivían trogloditas dende os séculos IV e V. Así me quedei eu, con cara de alucine, preguntei á guía qué poñía no cartel e dixen a Fernando: "Bica eso inmediatamente para Marta que estará de cumple".

 

Isto é o máis primitivo que vin nunca... Aquí hai cousas de flipar. Hoxe estamos nun pobo que parece moito máis atrás que fai 50 anos na aldea que nacín... Mañán imos a Karahunj, o observatorio máis antigo do mundo (II Milenio antes de Cristo): Son pedras enormes con buratos. Parece ser que están colocadas de xeito estratéxico para poder observar as estrelas e a lúa. 

O pobo de hoxe é de pelicula e viveu xente ahí ata os anos 70. Son covas no monte, había máis de mil persoas vivindo alí, tres escolas e dúas igrexas. 

Así que tes unha árbore moi señalada para o teu cumple, nun lugar alucinante despois de atravesar unha ponte colgante e subir e baixar centos de escaleiras. Chámase "Puente del Diablo". Hoxe tamén fomos ó Mosterio de Tatev... Aínda estou coa boca aberta. A fruta que mandei, xa averiguei: son nísperos, unha variedade que aquí utilizan para facer licor..." 

Loli QL (Armenia, setembro, 2017).

 

 

Desde la Villa del Libro: Urueña. "Un saúdo cun almendro centenario" en una de las primeras paradas de esta larga ruta (domingo 3 de septiembre de 2017; Valladolid). 


Fotos: Loli, Fernando y Sara.
 
 
* Si quieres participar envía tus fotos besando/abrazando árboles a  besosdearbol@gmail.com

* Si quieres colaborar y convertirte en mecenas puedes hacer un donativo, o comprar algún producto arbóreo pintado por Marthazulser parte de Teaming por solo 1€ al mes el tiempo que tú quieras/puedas.

GRACIAS por ayudarme a seguir cuidando este bosque de árboles besados por el mundo.